Ένας χρόνος Δεξιάς «κανονικότητας»

Από τα έδρανα της αντιπολίτευσης η ηγεσία και κορυφαία στελέχη της ΝΔ είχαν κάνει σαφή την στόχευσή τους για την περιθωριοποίηση της Αριστεράς, ακόμα και με θεσμικά μέτρα.

Η πολιτική και οι νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης Μητσοτάκη ένα χρόνο μετά τις εκλογές καταδεικνύουν, ότι αυτές οι δηλώσεις δεν αποτελούσαν ρητορικά σχήματα στο πλαίσιο μια αντιπολιτευτικής τακτικής, αλλά αποτύπωναν μια πραγματική πολιτική στοχοθεσία, που η υλοποίησή της ξεκίνησε την επαύριο των εκλογών. 

Η «αυλαία» άνοιξε με τη θεσμοθέτηση ενός μοντέλου οργάνωσης και λειτουργίας της ΕΥΠ αντίστοιχο της μετεμφυλιακής ΚΥΠ, δίνοντας τη δυνατότητα δημιουργίας μυστικών πυρήνων μέσα σε όλες τις κρατικές δομές και υπάγοντάς την απευθείας στον πρωθυπουργό.

Το παραπάνω συνιστά ανακατεύθυνση της υπηρεσίας προς την αναζήτηση πιθανού «εσωτερικού εχθρού» και ενδεικτικό αυτής ήταν η τοποθέτηση στη διοίκηση της ΕΥΠ ενός πρώην σεκιουριτά χωρίς καμία γνώση για τα βασικά αντικείμενα της υπηρεσίας. Μάλιστα για το διορισμό του «εκλεκτού» του, ο Κ. Μητσοτάκης με περισσή αλαζονεία προώθησε την αλλαγή του σχετικού νόμου.

Στη συνέχεια η κυβέρνηση προχώρησε στη κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου και έδωσε εντολή στα ΜΑΤ να εισβάλλουν στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, όχι για να αντιμετωπίσουν το κοινό έγκλημα, αλλά για να χτυπήσουν φοιτητές και φοιτήτριες που ήθελαν να συνεδριάσουν.

Έτσι κατέρρευσε το παραμύθι του «ασύλου ανομίας», το οποίο μετατράπηκε σε «άσυλο καταστολής» αναδεικνύοντας τις πραγματικές προθέσεις της ηγεσίας της ΝΔ. Αντίστοιχα, το δόγμα «νόμος και τάξη», μέσω της επανασύστασης της ομάδας Δέλτα, γνωστή για την σκληρότητά της και την αυθαιρεσία της επί κυβέρνησης Σαμαρά, και 1500 προσλήψεων ειδικών φρουρών εκτός ΑΣΕΠ(αφού είχαν παγώσει τις προσλήψεις στο ΕΣΥ), είχε ως άμεσο αποτέλεσμα την εκδήλωση πρωτοφανούς αστυνομικής βίας, όπως η εισβολή σε κλαμπ, σε χώρους της νεολαίας, σε οικία χωρίς εισαγγελική εντολή(υπόθεση Ινδαρέ), παρά την αντιμετώπιση του εγκλήματος και την ενίσχυση της δημόσιας ασφάλειας.

Η περίοδος του lockdown και των ειδικών συνθηκών που επέβαλλε η πανδημία λειτούργησαν για την κυβέρνηση ως ευκαιρία για να εντείνει το νομοθετικό της έργο επιχειρώντας αφενός μια ιδιότυπη μιντιακή καταστολή της αντιπολίτευσης και των προτάσεών της και αφετέρου την στήριξη μέσων και ιστοσελίδων με υπέρογκα ποσά. Σε αυτήν την κατεύθυνση αξιοποιήθηκε αφειδώς το δημόσιο χρήμα και δεκάδες εκατομμύρια ευρώ δόθηκαν στα ΜΜΕ χωρίς λογοδοσία. Παρά τις έντονες αντιδράσεις η λίστα με τα ακριβή ποσά και τους αποδέκτες τους δεν έχει δοθεί ακόμα στη δημοσιότητα. Παράλληλα, η κατάσταση στα κανάλια είναι ανεξέλεγκτη, όπως παραδέχτηκε ο πρόεδρος του ΕΣΡ στη Βουλή, αναφέροντας ότι η ανεξάρτητη αρχή της οποίας προΐσταται αδυνατεί να ελέγξει την εφαρμογή της πολυφωνίας στην παρουσίαση των ειδήσεων από τα ΜΜΕ.

Ο πρώτος χρόνος ολοκληρώνεται με την κατάθεση ενός εκτρωματικού σχεδίου νόμου, που αποτελεί ντροπή για τη Δημοκρατία. Λίγες μέρες πριν την 46α επέτειο για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας προωθείται η θεσμοθέτηση ενός πλαισίου περιορισμού των συγκεντρώσεων, που βρίθει αντιδραστικών και αντισυνταγματικών διατάξεων. Το νομοσχέδιο τα έχει όλα. Είναι σε μεγάλο βαθμό αντιγραφή νόμου της Χούντας του 1971, προβλέπεται η σύσταση «Διεύθυνσης Πρόληψης Βίας» στην ΕΛ.ΑΣ., που μεταξύ άλλων θα ασχολείται και με την αντιμετώπιση της «ριζοσπαστικοποίησης» (χωρίς να προσδιορίζονται οι μορφές της), και η συμμετοχή σε απαγορευμένη διαδήλωση γίνεται ιδιώνυμο αδίκημα.

Είναι προφανές ότι η ηγεσία της ΝΔ έχει συγκεκριμένο σχεδιασμό και τον υλοποιεί μεθοδικά. Δηλώσεις όπως του Μ. Βορίδη για λήψη θεσμικών μέτρων ενάντια στις «προβληματικές» ιδέες της Αριστεράς και του Κ. Μητσοτάκη για το ότι δεν είναι χρήσιμο-περιττό-οι νέες γενιές να διαμορφώνουν τις επιλογές τους βάσει των όσων έγιναν πριν από 50 χρόνια, όπως η δολοφονία του Λαμπράκη το 1963, αποτελούν όψεις του ίδιου νομίσματος.

Η εφαρμογή πολιτικής θεσμικού περιορισμού και καταστολής της κοινωνικής κινητοποίησης (και παράλληλα η προσπάθεια περιθωριοποίησης εκείνων των πολιτικών δυνάμεων που ιστορικά την εκφράζουν, δηλαδή της Αριστεράς) επιζητεί τη λήθη πτυχών της πρόσφατης ιστορίας του τόπου ώστε, συνοδεία λογικοφανών επιχειρημάτων, να αναβαπτιστεί και να παρουσιαστεί ως μια εκσυγχρονιστική μεταρρύθμιση. Άλλωστε σε αυτό βοηθάει και η παρουσία του Μιχ. Χρυσοχοΐδη.

Διαμορφώνεται ένα αντιδημοκρατικό πλαίσιο καταστολής που θα το ζήλευε και η προδρομική κομματική μορφή της ΝΔ, η μετεμφυλιακή ΕΡΕ, ενώ παράλληλα επιχειρείται να ελεγχθεί/καθοδηγηθεί η ενημέρωση μέσω δημοσίου χρήματος. Δημιουργούν μια απολύτως ελεγχόμενη, εικονική και αυταρχική «κανονικότητα» και το νομικό οπλοστάσιο που θα τους επιτρέψει να διαχειριστούν την επερχόμενη κρίση, να κάνουν νεοφιλελεύθερες μπίζνες σε βάρος του δημοσίου συμφέροντος, να εξαφανίσουν τη φωνή και την πρόταση της αντιπολίτευσης και να αποτρέψουν την όποια κοινωνική κινητοποίηση.

Η κυβερνητική πολιτική της ΝΔ του Μητσοτάκη, του νεοφιλελευθερισμού και της ακροδεξιάς του Σαμαρά, του ΛΑΟΣ και ορισμένων περιθωριακών δημοσιογραφίσκων, δεν έχει καμία σχέση με την κεντροδεξιά και πολύ δε περισσότερο με τον φιλελευθερισμό. Προσεγγίζει την (ακρο)Δεξιά που θεριεύει στην Ευρώπη και κυριαρχεί στην κεντρικο-ανατολικά κράτη-μέλη της Ένωσης.

Ακόμα πιο ανησυχητικό είναι ότι ενώ τα φαντάσματα του παρελθόντος βγαίνουν από το χρονοντούλαπο της ιστορίας και επιχειρούν να διαμορφώσουν ένα δυσοίωνο μέλλον για τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία και τις ανάγκες της-γεγονός που επιτάσσει δημοκρατική κινητοποίηση και προγραμματικές συγκλίσεις/συνεργασίες των προοδευτικών δυνάμεων-ηγεσία κόμματος που εκφράζει τμήμα της δημοκρατικής παράταξης ζητά αυτό που δεν τολμάει ο Μητσοτάκης, την στοχοποίηση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης Αλέξη Τσίπρα για τη συγκρότηση παρακράτους(!) για λόγους μικροπολιτικής σκοπιμότητας.

Αν διδαχθούν από την πρόσφατη ιστορία θα γλυτώσουν την εκλογική τους εξαΰλωση. Ο κόσμος της δημοκρατικής παράταξης δεν έχει «νόμιμους ιδιοκτήτες», δεν «κληρονομείται» και ούτε συγχωρεί την εξυπηρέτηση του σχεδίου της Δεξιάς.

* Του Δημήτρη Σκαλτσή. Υπ. Διδάκτορας ιστορίας και γραμματέας Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ Μαγνησίας

Πηγή: left.gr